สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านที่น่ารัก ได้มาพบเจอกันอีกแลัว กับแอดมินและทีมงานเพจเกษตรสุขใจ เราจะคอยนำเสนอเรื่องราวดีๆ ให้ความใจโลงใจและมีประโยชน์แก่แฟนเพจทั้งหลายให้ท่านได้อ่านอยู่เป็นนิจนะคะ
หากว่าใครที่เป็นเกษตรกร ทำนา ก็คงจะทราบกันดีว่าต้องมีพื้นที่ส่วนกลาง ระหว่างที่นาข้างเคียง เป็นคันนาพื้นกั้นขอบเขตที่นาและเป็นถนน
ทางเดินเพื่อที่จะได้เดินและไปมาได้สะดวก โดยจะต้องทำให้เสมอกันทั้งสองฝั่ง ไม่กินที่นาอีกฝั่งมากกว่า ล่าสุด ทางด้านเพจเฟสบุ๊ก วารินชำราบบ้านเฮา อุบลราชธานี
ได้โพสต์ภาพชาวนาพื้นที่หนึ่งไม่ยอมให้พื้นที่พื้นเป็นถนนส่วนรวม ได้มีการทำรั้ว ขุดถนนเป็นที่นาเหมือนเดิม โดยระบุว่า…
ลดความอยากมีอยากได้ลงบ้าง ลดคำว่าของฉัน ของกูลงบ้าง รู้จักคำว่าให้ คำว่าแบ่งปัน คำว่าไม่เป็นไร ใจจะได้สูงขึ้น ยิ่งแบ่งปัน ยิ่งให้ ยิ่งรู้จักให้ อ ภั ย ยิ่งได้ความสุขใจกลับมาหลายเท่าตัว
ว่าไม่ได้หรอกครับ จะให้อีกคนเสี ยผลประโยชน์อีกคนได้ผลประโยชน์เต็มๆ ก็คงไม่ได้ #ดูจากรูปแรกอีกฝั่งฝังเสาปู อึกอย่างจะโท ษเขาก็ไม่ได้
ถ้าต่อไปไม่กั้นสัญจรไปมามากลายเป็นที่สาธารณะไปโดยปริยาย อันนี้ไม่ได้เข้าข้างใครนะ สองฝั่งตลอดทางถ้ายาวมากก็เ สี ยพื้นที่มากๆ ลองคิดดูใจเขาใจเราอีกฝ่ายไม่เ สี ยไรเลย
มีเยอะครับคนแบบนี้ในสังคม ผมก็ทำรั้วและถูกตั้งคำถามจากชาวบ้านคือกัน ทำไมไม่ตั้งเสารั้วให้ติดขอบทางเลย
ผมกะตอบไปว่า สาเหตุที่ห่างจากของถนน 2 เมตร ก็เพราะว่าเวลาทางราชการทำถนนเพิ่ม หรือทำร่องระบายน้ำ ผมจะได้ไม่ต้องมาแก้ไขให้มันยุ่ ง ย า กอีกรอบครับ
แต่จริงๆ มันมีก ฎ ห ม า ยว่าด้วยทางสาธารณะ ว่าเราควรเว้นรั้วรอบขอบชิดกี่เมตร แต่ตามภาพ ผมไม่อาจอธิบายได้ #ตามใจเจ้าของที่ดินเลย
คนเรามีหลายความคิด หลายนิสัย หลายรูปแบบก็คงจะว่าอะไรไม่ได้ ถ้าหากว่าไม่มีน้ำใจ เพราะที่ก็ที่ของเขา จะให้หรือไม่ให้ก็คงสุดแต่ใจจริงๆ
มองปั ญ ห าให้เหมือนเม็ดทราย ถึงจะเยอะมากมาย แต่ทรายก็เล็กนิดเดียว
หากบทความนี้มีประโยชน์อย่าลืมเป็นกำลังใจให้ทีมงานเกษตรสุขใจด้วยการกดไลค์และกดแชร์นะคะ
วันนี้ “ท้อ” ไม่เป็นไรขอ “ใจสู้”
“พรุ่งนี้” ยังมีอยู่ให้ “แก้ไข”
มีความหลัง เป็นบทเรียนใช้สอนใจ
“อนาคต” วันข้างหน้าเป็นอย่างไร อยู่ที่เรา..
เรียบเรียงโดย เพจFarmสุขใจ
ก็ อ ป รูปหน้าปกปรับ 2 , 0 0 0 บ า ท
