วันนี้แอดมินมีเรื่องราวที่น่าประทับใจมาฝาก เป็นเรื่องราวความกตัญญูของ หญิงสาวชาวบ้านคนหนึ่ง เมื่อวันที่ 7 ส.ค. ที่ผ่านมา หมู่ 7 ต.ปากช่อง อ.หล่มสัก จ.เพชรบูรณ์ ต้อง ลา อ อ ก จากงานเพื่อมาดูแลพ่อที่ ป่ ว ย เ ส้น เ ลื อ ด ใ น ส ม อ บ ตี บ ไม่สามารถ ช่ ว ยเ ห ลื อ ตั ว เ อ ง ได้ แถมบ้านก็ผุพัง มี ร า ย ได้ จาก เ งิ น ผู้สูงอายุของพ่อเพียง เ ดื อ น ล ะ 600 บ า ท เท่านั้น วอนผู้ใจบุญช่ ว ย เ ห ลื อ จึงเดินท า ง ไ ป ตร ว จ สอบ
บ้านหลังดังกล่าวอยู่ในหมู่บ้านที่อยู่พื้นที่ป่าอุทยานแห่งชาติน้ำน้ำหนาว เลขที่ 29 หมู่ 7 ต.ปากช่อง อ.หล่มสัก ห่างจากตัวอำเภอหล่มสักประมาณ 40 กิโลเมตร สภาพบ้านทำจากไม้ไผ่ เ ริ่ ม ผุ พั ง หลังคามุงด้วยสังกะสีที่มี รู รั่ วหลายแห่ง ส่วนเสาบ้านก็ใกล้จะ หั ก พั ง ข้าวของเครื่องใช้แทบจะไม่มี พบ นายอุดร จำปาศักดิ์ อายุ 67 ปี น อ น ป่ ว ย อยู่ภายในบ้านโดยมี น.ส.วนิดา จำปาศักดิ์ อายุ 20 ปี ลูกสาวค อ ย ดู แ ล เ ช็ ด ตั ว ให้
น.ส.วนิดา เปิดเผยว่า ตนอยู่กับพ่อ 2 คน ไม่มีพี่น้อง ส่วนแม่ได้ เ สี ย ชี วิ ต ไ ปหลายปีแล้ว ต่อมาในขณะที่ตนกำลังเรียนหนังสืออยู่ชั้น ม.5 พ่อได้มี อ า ก า ร ชั ก เ ก ร็ ง และพูดไม่ได้ แข น ข า ไ ม่ มี แ ร ง แต่ก็พอ ช่ ว ย เ ห ลื อ ตั ว เ อ ง ได้
โดยแพทย์บอกว่าส า เ ห ตุ ม า จา ก เ ส้ นเ ลื อ ดใ น สม อ ง ตี บ ปีต่อมาอาการได้ ทรุ ด ล ง ไปอีกแทบจะขยับ ตั ว ไ ม่ได้เลย แต่ก็ยังมีญาติๆ ที่อยู่ข้างบ้านช่วยดูแลให้ กระทั่งตนเรียนจบชั้น ม.6 จึงไปรั บ จ้ า ง ทำ ง า น อยู่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ได้ค่ า จ้ า ง วันละ 150 บ า ท ทั้งๆ ที่อยากจะเรียนหนังสือต่อ แต่ก็ไม่สามารถเรียนได้ เนื่องจากไม่ มี เ งิ น และพ่อก็ป่ ว ย ห นั ก
ต่อมาอาการพ่อเริ่มท รุ ด ห นั ก ล งไปอีก ตนจึงต้องล า อ อ ก จ ากงานเพื่อมา ดู แ ล อย่างใกล้ชิด เพราะต้อง ค อ ย ป้อนอาหาร หลังจากอ อ ก จ า ก ง า น แล้วก็ทำให้ไม่มี ร า ย ไ ด้ มีเพียง เ งิน ผู้ สูงอายุของพ่อ เ ดื อ น ละ 600 บ า ท เ ท่านั้น เมื่อเงิ น อ อ ก ก็ต้องไปซื้อข้าวสาร ซื้อแพมเพิร์ส สำ ห รั บ ใ ห้ พ่ อ ใส่ ทำให้ไม่มี เ งิ น เ ห ลื อ เลย
บางครั้งญาติๆ ก็หยิบยื่นให้ รวมทั้ง แ บ่ ง ปั น อาหารให้บ้าง แต่ก็ไม่บ่อยครั้ง เพราะญาติๆ แต่ละคนก็มีฐ า น ะ ย า ก จ น จึงอยากจะข อ ค ว า ม เม ต ต า จ า ก ผู้ใ จ บุ ญไ ม่ว่าจะเป็นข้าวของเครื่อ ง ใ ช้ สำ ห รั บ ผู้ ป่ว ยติ ด เ ตี ย ง หรือจะเป็น เ งิ น สำหรับค่า ใ ช้จ่ า ย ต่างๆ แต่ที่ตนอยากได้มากที่สุดคืออยากให้ผู้ใจ บุ ญ ป รั บ ป รุ ง บ้ า น ใ ห้ เพราะตอนนี้ท รุ ด โ ท ร ม มาก
น.ส.วนิดา เปิดเผยอีกว่า บางครั้งตนเห็นเพื่อนๆ ได้เรียนหนังสือ ได้เที่ยว ก็รู้สึก น้อ ย ใ จ ท้ อ ใ จ แต่ด้วยภาระที่จะต้อง ดู แ ล พ่ อ ต นก็ ต้ อ ง ย อ ม ตั ด คว า ม รู้สึ ก นั้ น ออ ก ไ ป ต้องดูแลพ่อให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
ขอบคุณข้อมูล : today.line.me